Wernisaż wystawy „Taniec śmierci”

Sceny z obrazów dzieją się poza czasem, a raczej w nieokreślonym momencie, w którym czas „ludzki” już nie obowiązuje i takie kategorie jak historia i przyszłość rozpłynęły się w pulsującym tańcu struktur, form biologicznych, ekosystemów bezustannie umierających i wciąż rodzących się na nowo. Ten świat został opanowany przez dzikość, zmutowane gatunki zwierząt i roślin, gwałtowne zjawiska natury. Ostatnie ślady cywilizacji stały się gniazdem i schronieniem. Nie jest to jednak wizja postapokaliptyczna, wydaje się, że uwagę autora zajmuje sama natura, a dokładniej, jej tajemnica, która wraz upływem czasu otrzymuje nowe imiona. Portretowana była już jako hinduistyczna prana, bergsonowska Élan vital, czy kwantowa fluktuacja. W tej optyce świat, to nieprzerwany łańcuch zdarzeń, a ludzka obecność, jak ziarno, zasiewa na Ziemi nowe kierunki, wytycza nowe ścieżki, którymi ewolucja może podążyć.

Obraz „Drony” w sposób metaforyczny wprowadza świat „Tańca śmierci” w tkankę europejskiej kultury. Nowe istoty penetrują zgliszcza architektury przedstawionej wcześniej przez Carlo Crivellego w dziele malarstwa renesansowego „Zwiastowanie ze św. Emidiuszem”. Te na wpół robotyczne istoty to nasi dziedzice, objeli w panowanie niegdyś zajmowane przez nas miejsce.

„Posąg” można odczytać jako autoportret artysty, wyraz stanu umysłu towarzyszącego mu podczas pracy nad tym zbiorem. Był to rodzaj zanurzania się w wyobrażeniach, ale i kontemplacji, medytacji.

Dodatkowe konteksty wprowadzają zmienne formaty ram i pojawiające się na nich symbole, a czasem sceny będące kontynuacją świata z wewnątrz obrazu. Forma jest dla autora pomostem między tym, co realne i tym, co wyobrażone.

Rotacyjny dom kultury(RDK) zaprasza na wernisaż wystawy
Bartosza Gregorka „Taniec śmierci”
29.09 / 19:00 - 14.10

Wystawa prezentowana jest w Domku RDK na Jazdowie
Jazdów 3/18 Warszawa

Wydarzenie towarzyszące:
07 - 08.10 (sobota i niedziela), Warsztaty: „Dom i widok z okna”