REM w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej
REM to projekt interdyscyplinarny, łączący teatr, choreografię baletową, literaturę, wideo-art i muzykę. Instalacja, której podstawowy sens wyrasta z napięcia między dwoma pozornie nieprzystającymi do siebie doświadczeniami: snu i śmierci. Zarówno sen jak i śmierć zakładają rady-kalny subiektywizm, sygnalizują cykliczność życia oraz różne formy naszej w nim nieobecności. W obydwu przypadkach świat trwa dalej, mimo, że nas w nim nie ma. Hullowi udaje się opowiedzieć o tych dwóch podstawowych formach naszej nieobecności w świecie za pomocą środków o wysokim potencjale estetycznym i zmysłowym. Gramatykę jego języka budują wysublimowany obraz, ul-tradelikatne dźwiękowe pejzaże i sensualny montaż. Sen staje się tu narzędziem uruchamiającym pamięć oraz wyobraźnię - także po stronie widza.
Tytuł REM stanowi odwołanie do powierzchniowej fazy snu, której towarzyszą marzenia senne oraz szybkie ruchy gałek ocznych (Rapid Eye Movement). Przez psychoanalityków stan ten porówny-wany jest do dialogu z samym sobą, odbywającego się na poziomie podświadomości. Faza REM pozwala oczyścić umysł z informacyjnego szumu, pozostawiając jedynie najistotniejsze fakty, wspomnienia, nieuświadomione pragnienia oraz lęki. To doznanie psychiczne, ale i zmysłowe, rządzące się niepowtarzalną, trudną do uporządkowania wewnętrzną logiką: operuje nieregularnym rytmem obrazów, świateł, strzępów narracji i wrażeń przestrzennych. U śniącego można wówczas zaobserwować częstsze niż zwykle skurcze serca, zwiotczenie mięśni, nierówny oddech i wysoką aktywność mózgu. Te właśnie objawy znajdą swoje ruchowe i wizualno-dźwiękowe ekwiwalenty w strukturze dramaturgicznej spektaklu.
Spektaklowi zostaje nadana forma snu, przez który przewijają się poddane symbolizacji wydarzenia, kluczowe dla ludzkiej emocjonalności. Koncepcyjną warstwę REM stanowi refleksja na temat ulotności życia, wrażeniową - zmysłowość doświadczenia. Główne tematy, jakie Hull porusza w swoim spektaklu to nieodwracalność czasu i mechanizmy pamięci, nierozłączność snu, jawy, prag-nień, lęków i codzienności oraz utopijność wyobraźni i przyjemność estetyczna. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość nie układają się tu linearnie - tworzą raczej mozaikę myśli, powidoków oraz wizji, pobudzających autorefleksyjność i wrażliwość widza w możliwie najwyższym stopniu.
Piotr Hull to producent, reżyser, wydawca magazynu Żurnal ArtBook, właściciel salonu Wilcza 18/1 oraz współwłaściciel Barberian Academy & Barber Shop. Jego działania wymykają się prostej kate-goryzacji. To fryzjer, który został wydawcą. Wydawca, który produkuje spektakle wystawiane na najbardziej prestiżowej scenie w Polsce. Producent, organizujący artystyczne performance w przestrzeni miejskiej. To, co spaja wszystkie te działania to estetyka i design charakterystyczne dla Hulla. Wszystko, co robi naznaczone jest formalną przejrzystością i matematyczną precyzją. Do REM zaprosił między innymi aktora Marcina Bosaka, pierwszych solistów Polskiego Baletu Narodowego: Martę Fiedler i Pawła Koncewoja, tancerkę oraz wykładowczynię Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie Zofię Rudnicką, dyrygentkę Martę Radwan oraz dramaturżkę Ankę Herbut.
