Ale nie chcę być gołosłowny. Na dobry początek przeczytajcie parę truizmów z kolekcji „Truizmy„ Jenny Holzer. Te zdania, pozornie proste jak cep, w kontekście języka migowego odjeżdżają w nowych kierunkach:
Słuchaj, kiedy twoje ciało mówi.
Ludzie, którzy nie pracują rękami to pasożyty.
Słowa zwykle nie wystarczają.
Opis jest ważniejszy, niż metafora.
Abstrakcja jest rodzajem dekadencji.
Jesteś odpowiedzialny za określenie, co rzeczy znaczą.
„Jeden gest” to rzecz o językach migowych.
To spektakl o porozumiewaniu się ze światem – światem słyszących i światem innych Głuchych. Interesuje mnie tu komunikacja – przekazywanie (i wytwarzanie, przetwarzanie) wiedzy, emocji, kultury. Jeśli język określa rzeczywistość („Granice mojego języka są granicami mojego świata”, jak to opisuje Wittgenstein), to czego możemy dowiedzieć się o świecie z języków Głuchych? Co w ich doświadczeniach komunikacji jest uniwersalne, a co – wyjątkowe? (I jakim cudem nikt z moich przyjaciół nie ma Głuchych przyjaciół?)
Wojtek Ziemilski
Reżyseria: Wojtek Ziemilski
Scenografia, współpraca reżyserska: Wojciech Pustoła
Reżyseria świateł: Artur Sienicki
Muzyka: Aleksander Żurowski
Kostiumy: Krystian Jarnuszkiewicz
Obsada: Marta Abramczyk, Jolanta Sadłowska, Paweł Sosiński, Adam Stoyanov
Tłumaczenie: Katarzyna Głozak, Agnieszka Misiewicz, Anna Borycka, Małgorzata Wasilewska
Premiera: 24 września 2016
Nagranie utworu Fryderyka Chopina Nocturn cis-moll op. 27 nr 1 w wykonaniu Marty Sosińskiej zostało udostępnione dzięki uprzejmości Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.
Bilety (normalny/ulgowy/wejściówka): 35/25/20 zł
