„Życie mimo wszystko” Ireny Krzywickiej to pierwsze z 5 słuchowisk, prezentowanych w formie „silent theatre”, przygotowanych przez członkinie grupy TERAZ POLIŻ w ramach projektu „córy warszawskie #dziwystołeczne”. Premiera słuchowiska z udziałem m.in. Marii Seweryn, Wojciecha Kalarusa i Pawła Koślika odbędzie się już w najbliższą niedzielę w Domu Kultury KADR w Warszawie o godz. 16:30. Poprzedzi ją półgodzinny wykład dr Agaty Chałupnik z projektu badawczego HyPaTia.

Dramat Ireny Krzywickiej rozpocznie cykl pięciu słuchowisk powstałych na podstawie tekstów polskich autorek pierwszej połowy XX wieku.  Opowiada on o powojennej Warszawie, choć właściwie jest po prostu szorstką opowieścią o życiu – nie tylko tym tuż po wojnie. Jest opowieścią o życiu w momencie, w którym chce się raczej umierać.

Tekst Krzywickiej, czytany współcześnie, uświadamia, że nie zagoiły się w Polsce rany po wojnach światowych i komunizmie. Wyparte przez naszych dziadków i rodziców traumy wracają, jako nasze własne potłuczenia i tylko ukrywają się pod pozorem zamierzchłych upiorów – mówi Marta Jalowska, aktorka z grupy TERAZ POLIŻ.

Stosowanie zasady „życia mimo wszystko” z jednej strony sprawiło, że wszyscy, którzy wojnę przeżyli,  nie zdecydowali się popełnić masowego samobójstwa i pozwolili przyjść na świat następnemu pokoleniu. Z drugiej jednak zasada ta zmusiła ich do wyparcia wszystkich doznanych krzywd, wszystkich niesprawiedliwości, które podskórnie nadal tkwią w podświadomości Polaków i których nie da się naprawić sprawiedliwością ani zadośćuczynieniem.

"córy warszawskie #dziwystołeczne" to nowy projekt stworzony przez członkinie grupy TERAZ POLIŻ, mający na celu przywrócenie głosu nieznanym lub zapomnianym polskim dramatopisarkom. Powstał m.in. w wyniku zadziwienia nikłą reprezentacją kobiet w historii polskiego dramatu. Jest próbą odpowiedzi na pytanie: dlaczego w historii polskiego teatru jest tak mało kobiet? Co się stało z dramatami tworzonymi przez polskie autorki na początku XX w.? Czy napisane przez nie teksty wciąż mają sceniczną moc i warto je dziś wystawiać? Punktem wyjścia dla tego projektu była praca naukowo-artystyczna, którą w 2015 r. grupa TERAZ POLIŻ przeprowadziła w ramach projektu "dziwy polskie". Efekty tej pracy zostały zgromadzone i udostępnione na platformie internetowej „dziwy polskie”: www.terazpoliz.com.pl/dziwypolskie

Miejsce: Dom Kultury KADR, ul. Rzymowskiego 32 w Warszawie. Miejsce dostosowane jest do potrzeb osób z niepełnosprawnością ruchową.

Bilety w cenie 5 zł do nabycia w DK KADR  lub za pośrednictwem strony www.dkkadr.waw.pl

Obsada:
Helena — Marta Jalowska (TERAZ POLIŻ)

Aniela — Maria Seweryn

Maria — Jolanta Olszewska

Franka — Dorota Glac (TERAZ POLIŻ)

Paniusia — Kamila Worobiej (TERAZ POLIŻ)

Walerka — Emanuela Osowska (TERAZ POLIŻ)

Jan — Wojciech Kalarus

Ojciec — Sylwester Maciejewski

Alojzy — Paweł Koślik

muzyka: Maria Rumińska

realizacja akustyczna: Maciej Kubera

adaptacja i reżyseria: Ula Kijak (TERAZ POLIŻ)

 

Szczegółowe informacje na temat projektu „córy warszawskie #dziwystołeczne” znajdują się na stronie www.terazpoliz.com.pl/corywarszawskie

Projekt współfinansowany jest przez m.st. Warszawa.