W latach 80. XIX wieku w krajach nordyckich do głosu doszło nowe pokolenie artystów. Niezadowoleni z konserwatywnych metod kształcenia w rodzimych akademiach, masowo wyjeżdżali do Paryża, odnajdując we francuskich plenerach oraz w twórczości impresjonistów większą swobodę ukazywania rzeczywistości. W Szwecji byli znani jako Opozycjoniści, a założony przez nich Związek Artystów upowszechniał ich postulaty.

Na przełomie XIX i XX wieku większość przedstawicieli tego nurtu zdążyła wrócić do Szwecji i stać się czołowymi postaciami świata sztuki. Miejsce czystego naturalizmu i impresjonizmu zajęło malarstwo pejzażowe o wyraźnie skandynawskim zabarwieniu, w którym emocje odgrywają najważniejszą rolę. Zwrot ten można zauważyć w lirycznych przedstawieniach letnich wieczorów skąpanych w delikatnej poświacie. Stopniowo niebieskie światło Północy przeobraża się w „światło duszy”, a artyści zaczynają malować przepełnione melancholią krajobrazy, będące zapisem ich stanów wewnętrznych.

Większość dzieł, które zostaną zaprezentowane podczas wykładu, znajduje się w stałej ekspozycji Muzeum Sztuki w Göteborgu. W cieszącej się międzynarodową renomą kolekcji znajdują się dzieła powstałe od XV wieku po współczesność, artystów zarówno europejskich, jak i amerykańskich. Szczególne miejsce w zbiorach zajmuje sztuka skandynawska z początku XX wieku. W bezpośrednim sąsiedztwie dzieł takich mistrzów jak Rembrandt, Picasso czy van Gogh prezentowane są prace artystów współczesnych: Charlotte Gyllenhammar, Klary Kristalovej i Cajsi von Zeipel.

Na ilustracji: Richard Bergh, Nordisk sommarkväll, 1899–1900, olej na płótnie, Muzeum Sztuki w Göteborgu

Muzeum Narodowe
25 lutego 2017
godzina 12:00