Filozof ma wielki szacunek do niespisanej tradycji wartościowej (hieroi logoi), będącej składnicą treści, których wyjawić nie wolno. Nieoficjalna religijność Greków V w. p.n.e. stanowi podstawę metafizyki Platona tworzącego w Gorgiaszu naukę o drugim żeglowaniu. Omówimy literackie źródła, które jasno pokazują związek misteryjnego i filozoficznego wtajemniczenia. Jednocześnie są dowodem głębokiego przekonania Platona o boskim pochodzeniu samego Filozofa, czego efektem jest nie tylko teoria wcieleń, ale i postulat upodobniania się do boga, znajdujący się w Teajtecie. Spróbujemy też lepiej zrozumieć fenomen Fryderyka Nietzschego, powołującego się na autorytet Sokratesa.

Teatr grecki to fenomen kultury starożytnej. Jego centralną postacią jest bóg. W greckim teatrze człowiek miał wejść z kontakt z samym bóstwem, „zlać się” z tym, co dzieje się na scenie, czyli z nim samym. Po doświadczeniu oczyszczenia (katharsis) wracał do siebie, do życia. Nie był już jednak taki, jak wcześniej.

Daniel Zarewicz – filolog klasyczny, literaturoznawca, tłumacz. Autor polskiego tłumaczenia Hymnów Orfickich. Współpracował z Teatrem Academia. Interesuje się związkami antropologii i psychiatrii. Prowadzi badania i przygotowuje książkę o psychozie w kulturze starożytnych Greków.

WSTĘP WOLNY

Nowy Teatr
23 marca
godzina 19:00