Na wydarzenie złoży się pięć koncertów zaproszonych z Azji artystów, warsztaty muzyczne, słuchowiska poświęcone najciekawszym zjawiskom z pogranicza współczesnej i tradycyjnej sceny Dalekiego Wschodu, a także azjatycki dżem - improwizowany koncert, w którym wszyscy chętni będą mogli wystąpić u boku festiwalowych muzyków. 

 



W ramach Radio Azja ukazujemy to, co naszym zdaniem we współczesnej muzyce azjatyckiej najciekawsze. Stawiamy na prezentacje mało znanych artystycznych zjawisk, niewypranych jeszcze z kulturowej tożsamości. Nie unikamy elementów charakterystycznych dla muzyki Dalekiego Wschodu, do których nie przyzwyczajone jest europejskie ucho.

Na scenie pojawiają się zarówno tradycyjne instrumenty, jak i najnowszej generacji elektronika. Program Radia Azja kształtują artyści eksperymentujący, śmiało łamiący muzyczne konwenanse, przekraczający granice gatunków. Poszukujący autentyczności outsiderzy, wykraczający zarówno poza mainstream, jak i związane z muzyką azjatycką stereotypy.

Nie ograniczamy się do prezentacji konkretnych stylów w muzyce, pokazując to, co aktualnie wydaje nam się najbardziej wartościowe i intrygujące. Na falach Radia Azja usłyszeć więc można prawie wszystko: poezję Sufich i „zombie music”, brzmienie pierwotnych obrzędów i jęki płonącej wiolonczeli, arcydzieła minimalizmu i jazzowe akrobacje, koreańską operę i zbuntowany soul. Gramy muzykę niebanalną, ambitną, autorską i szczerą, a przede wszystkim powstałą z głębokiej potrzeby artystycznej wypowiedzi. 




Taro Yasuno, The quartet of the living dead (Japonia) 
17.12.2017, g. 20.00 
Mózg Powszechny

Budowniczy muzyki, twórca projektu "Zombie music". Swoje współczesne, minimalistyczne kompozycje przekazuje za pośrednictwem własnoręcznie skonstruowanych instalacji, wydobywając brzmienie z instrumentów dętych za pomocą syntetycznych palców, kompresorów powietrza i sterowania komputerowego. Taro Yasuno, zafascynowany historią doktora Frankensteina, podejmuje próbę ożywienia instrumentu, minimalizując udział muzyka-wykonawcy w procesie twórczym. W efekcie otrzymujemy bezkompromisowo brzmiące utwory, składające się z zapętlonych, nakładających się na siebie motywów, których żadna istota ludzka nie byłaby w stanie wykonać. 




Senyawa (Indonezja) 
18.12.2017, g. 20.00 
Teatr Syrena 

Awangardowy duet z Jogjakarty, który wykorzystuje bogactwo tradycyjnych, rdzennie indonezyjskich dźwięków oraz własnoręcznie wykonane, "garażowe" instrumentarium. Senyawa łączy korzenne, prymitywne brzmienia z ekstatycznymi eksperymentami wokalnymi, co w rezultacie daje zupełnie nową jakość, będącą w swej istocie muzycznym minimalizmem i prawdziwie współczesną muzyką indonezyjską. Ich występy odwołują się do pierwotnych obrzędów indonezyjskich i podobnie jak szamański rytuał, oscylują wokół transu, niekontrolowanej dzikości, wybuchu emocji i nieokiełznanego szaleństwa. 

W skład zespołu wchodzą Rully Shabara, odważnie eksploatujący pełne spektrum technik wokalnych, oraz Wukira Suryadi, konstruktor unikatowych instrumentów. Jednym z nich jest bambusowa włócznia - gruby pęd bambusa, na który naciągnięte zostały, biegnące wzdłuż stalowych strun, pasma zwierzęcej skóry. Tak wzmocniony mechanizm łączy brzmienie tradycyjnych instrumentów indonezyjskich ze zniekształconym dźwiękiem gitary. Jego dynamiczna akustyka pozwala wydobyć zarówno rytmiczną perkusyjność, jak i melodyjność instrumentu smyczkowego. 




Kande (Indonezja) 
19.12.2017, g. 20.00 
TR Warszawa 

Kande to ośmioosobowa formacja, której pasja i sceniczna energia nie pozostawia nikogo obojętnym. Trzy gitary, pięć tradycyjnych bębnów oraz nieokiełznane wokale tworzą porywającą do tańca, wybuchową mieszankę indonezyjskiego folkloru, sufickiego mistycyzmu, rockowej werwy i jazzowych improwizacji. 

Muzycy pochodzą z Aceh, wyjątkowego terytorium Indonezji, położonego na północnym krańcu Sumatry. Od dziesięcioleci na szczytach lokalnych list przebojów królują tam indyjskie covery oraz muzyka dangdut, będąca hybrydą indonezyjskiego popu. Zdominowały one niemal zupełnie tradycyjną muzykę Aceh, która mimo bogactwa melodii i oryginalnych instrumentów, nie znajduje obecnie swojej publiczności. 

Unikatowy folklor Aceh znalazł jednak swoich amatorów, którzy tchnęli nowego ducha w lokalne tradycje muzyczne. Wokalista Rafly i jego zespół Kande połączyli XVI-wieczne wpływy sufickie z rockowym brzmieniem, a elektrycznym gitarom dali do towarzystwa rodzime instrumentarium. Na repertuar Kande składają się przede wszystkim dawne wiersze i kołysanki śpiewane w języku aceh. Zespół za punkt honoru stawia sobie używanie tego pełnego niuansów, złożonego języka, który popada w zapomnienie i dla młodego pokolenia staje się coraz trudniejszy do zrozumienia. 



Mouth&Hand STUDIO (Korea Pd.) 
20.12.2017, g. 20.00 
TR Warszawa 


Mouth & Hand Studio to pięcioosobowy zespół z Seulu, na czele którego stoi Lee Sueng-hee, znana z projektu Be-Being, wokalistka pansori. Sztuka pansori to tradycyjnie opera jednego wokalisty. Gra on wszystkie role w sztuce, opowiada historie, odgrywa dialogi, wydaje odgłosy dźwiękonaśladowcze, a przede wszystkim śpiewa pieśni. Całe życie wokalistów pansori podporządkowane jest ćwiczeniom głosu. Dawni mistrzowie, aby osiągnąć perfekcyjne brzmienie, wykonywali ćwiczenia wokalne przy wodospadzie. Jeśli głos słychać mimo szumu spadającej wody, oznacza to, że artysta jest gotów do publicznych występów. Dojrzały śpiewak pansori potrafi przekazać pełne spektrum emocji i estetycznych doznań - od rażącej brzydoty po ekstatyczne piękno. Jedynym rekwizytem towarzyszącym występom pansori jest wachlarz. 

Dla Mouth and Hand Studio sztuka pansori jest punktem wyjścia do dalszych poszukiwań, zmierzających w stronę muzyki współczesnej. Koreańskie pieśni wykonują nie tylko przy zwyczajowym akompaniamencie bębna buk, ale również z użyciem koreańskich cytr i akordeonu. Tradycyjnie rozpoczynające się kompozycje stopniowo przechodzą w transowe, minimalistyczne formy, by finalnie wyzwolić nieposkromioną ekspresję i szamańską dzikość. 





Shapla Salique (Bangladesz) 
21.12.2017, g. 20.00 
TR Warszawa 

Charyzmatyczna artystka o niskim, głębokim głosie i zjawiskowej urodzie. W swojej twórczości sięga po tradycyjną muzykę bengalską, którą w sposób niezwykle wysmakowany łączy z jazzem i soulowymi wibracjami, przedstawiając nowemu pokoleniu publiczności popadający w zapomnienie lokalny folklor. W swojej twórczości sięga po pieśni Baulów, wędrownych mistyków, bożych szaleńców, wykonujących niezwykle emocjonalne utwory, wyrażające duchowe spełnienie i mistyczne doświadczenia. 
Podążając drogą Baulów, Shapla Salique w melodyjnej, transowej formie prezentuje miłosne pieśni, którym towarzyszy tradycyjne, bangladeskie instrumentarium (tabla, harmonium, ektara) oraz smooth-jazzowe brzmienie kontrabasu, perkusji, gitary akustycznej i saksofonu.

 

Bilety tutaj.

 

Zdjęcie: Hiromichi Sakamoto - TR, Radio Azja.